ลูกหนี้ที่รักทั้งหลาย คุณยังจำได้หรือไม่? เวลาที่คุณเดือดร้อน
จำเป็นที่จะต้องใช้เงินสักก้อน ในช่วงเวลานั้นใครหยิบยื่นเงินนั้นให้คุณ
การให้เงินยืมไปนั้นก็เหมือนกับการให้ใจไป
เพราะเขาอยากช่วยเหลือ ไม่อยากให้ เลยให้ยืมเงินไป
>
แต่พอคุณได้เงินไปแล้ว คุณเคยคิดถึงคนที่ช่วยเหลือคุณบ้างไหม?
บางคนตอนมายืมสัญญาเป็นอย่างดี ว่าจะคืนเวลานี้ไม่ผิดนัดแน่นอน
แต่พอถึงเวลากลับหายตัวไป ติดต่อไม่ได้ พยายามหนีหน้าไม่อยากเจอ
พอทวงบ่อยๆก็กลายเป็นไม่พอใจใส่กัน ทั้งๆที่สัญญากันไว้แล้วอย่างดี
ตอนมายืมแทบจะคลานเข่ามาขอ พอจะคืนเจ้าหนี้ต้องกราบงามๆเพื่อขอคืน
ลูกหนี้จะรู้บ้างไหม? ว่าบางครั้งเจ้าหนี้ก็ไม่ได้มีเงินมาก แต่เขาก็อุตส่าห์ให้คุณยืม
จนสุดท้ายเขาแทบจะไม่เหลือเงินในกระเป๋า เลยต้องมาขอคืนจากคุณตามที่สัญญาไว้
แต่คุณกลับไม่สนใจใยดี ไม่แคร์ว่าเขาจะเป็นยังไง ทั้งๆที่วันนั้นคุณเดือดร้อน
เขายื่นมามาช่วย แต่พอถึงคราวเขาเดือดร้อน คุณกลับปัดมือเขาทิ้งไม่ใยดี
การให้ยืมคือต้องคืน ไม่ใช่ให้ทานที่จะให้แล้วให้เลยไม่หวังอะไรตอบแทน
เพราะฉะนั้นถ้ายืมไปแล้วก็คืนกันบ้าง ใจเขาใจเราหน่อยนะ